علایم این بیماري به صورت لکه هاي رنگ پریده و کلروز در سطح بالایی برگ و پوشش خاکستري تا سفید رنگ در زیر برگ میباشد. شبه قارچ هاي عامل سفیدك داخلی انگل اجباري هستند به جز برگ بقیه اندامها مثل میوه و ساقه هم امکان آلوده شدن دارند.
سفیدك داخلی یکی از بیماریهاي شایع گیاهان روغنی جنس براسیکا در سراسر دنیا محسوب میشود. در ایران، تنها در مناطق مرطوب (عمدتاً در استانهاي گلستان و مازندران) در اوایل فصل در مرحله کوتیلدونی و دو برگی ظاهر میشود و در مرحله بعد با فاصله گرفتن برگها از سطح خاك، محو شده و خسارتی به گیاه وارد نمیسازد. آلودگی فقط زمانی اتفاق میافتد که کوتیلدون یا اولین برگها با خاك مرطوب در تماس باشند.
علایم این بیماري به صورت لکه هاي رنگ پریده و کلروز در سطح بالایی برگ و پوشش خاکستري تا سفید رنگ در زیر برگ میباشد. شبه قارچ هاي عامل سفیدك داخلی انگل اجباري هستند به جز برگ بقیه اندامها مثل میوه و ساقه هم امکان آلوده شدن دارند. پوشش خاکستري یا سفید زیر برگ در واقع اسپورانژیوم هاي قارچ است که روي اسپورانژیوفورها تشکیل میشود و از روزنه هاي گیاه خارج می شود زمستانگذرانی به صورت اووسپور در خاك و یا به صورت میسیلیوم و اووسپور در میزبان میباشد. عامل بیماري سفیدك داخلی کلزا هم خاکزاد و هم بذر زاد است و میتواند در خاك به مدت طولانی زنده بماند. آلودگی اولیه معمولاً توسط اسپورهاي خاکزاد صورت میگیرد. انتشار در طول فصل به وسیله باد و باران با جابجایی اسپورانژیوم ها است.
این بیماري قارچی، برگهاي کلزا را آلوده میکند و هواي سرد و مرطوب براي آن مساعد است. بطور معمول، در آغاز فصل گرما، علایم بیماري دیده نخواهد شد. در مزرعه، بوته هاي جوان بیمار، در نقاط مرطوب مزرعه و کوچکتر از بوته هاي سالم دیده میشوند. اولین علایم بیماري در گیاهچه ها، به صورت زردي و پوشش قارچی روي لپه ها قابل مشاهده است. علایم اولیه روي برگها شامل نقطه هاي خاکستري رنگ با هاله زرد رنگ است. لکه هاي زرد رنگی روي سطح بالایی برگهاي پائین بوته تشکیل میشود. با توسعه بیماري، لکه ها به رنگ سفید درآمده، به هم متصل شده و لکه هاي نامنظم و بزرگتري را می سازند که باعث خشکیدگی بخش وسیعی از برگ میشود. سطح بالایی برگها زرد مایل به قرمز رنگ میشود. شدت بالاي آلودگی، می تواند منجر به کوتولگی بوته ها شود. در هواي گرم بهاره، بوته هاي کلزا با رشد سریع، از بیماري فرار میکند. در صورت مساعد بودن شرایط محیطی، پیشرفت بیماري تا برگهاي بالاي بوته ادامه مییابد و حتی می تواند به غلافها رسیده، باعث قهوه اي شدن آنها شود. دماي مناسب براي جوانه زنی اسپورهاي عامل بیماري 15-5 درجه سانتیگراد و رطوبت 98-90 درصد است.
مدیریت و رعایت اصول صحیح به زراعی، استفاده از بذور سالم و عاري از بیماري، معدوم کردن بقایاي کلزا از ارکان کنترل این بیماري در مناطق آلوده است. با توجه به اینکه بیماري معمولاً در اوایل فصل ظاهر شده و تاثیر زیادي بر عملکرد محصول ندارد، معمولاً اقدامات کنترلی براي آن توصیه نمیشود، مگر آنکه باعث کاهش تراکم بوته ها شود. تناوب زراعی و کنترل علفهاي هرز خانواده کروسیفر (در تابستان و پاییز)، میتواند از شدت بیماري بکاهد.
کشت ارقام مقاوم و از بین بردن بقایاي گیاهی.
ضدعفونی بذور با قارچکش دیفنوکونازول به نسبت 2 میلی لیتر براي هر کیلوگرم بذر همراه با متالاکسیل- مانکوزب به نسبت 1.5 گرم براي هر کیلوگرم بذر از بروز بیماري تا مرحله دو برگی گیاهچه کلزا (مرحله حساس) جلوگیري میکند. ترکیب این دو قارچکش به طور هم زمان از آلودگی به بیماري ساق سیاه (فوما) نیز جلوگیري میکند. در صورت عدم ضدعفونی بذر با ترکیب فوق می توان سمپاشی گیاهچه ها با قارچکش متالاکسیل- مانکوزب به نسبت 1 در هزار را توصیه کرد. قارچکشهاي دیگر به غیر از متالاکسیل تاثیر در کنترل بیماري ندارند.
منبع
فریبا وفایی، حمید یدائی و همایون افشاري آزاد - اسفند 98
تمامی حقوق مادی و معنوی این سرویس(وب سایت و اپلیکیشن)متعلق به سامانه امداد کشاورز است.